Midden in zijn woedeaanval beseften mensen wat Djokovic van plan was

Novak Djokovic heeft nog maar één overwinning nodig om het laatste ontbrekende stukje aan zijn indrukwekkende CV toe te voegen: olympisch goud.

"Donderdagavond bad ik tot God dat alles goed zou komen," vertelde Djokovic nadat hij zich had geplaatst voor de halve finale op de Olympische Spelen.

"Ik maak me echt zorgen, de pijn was hevig in de daaropvolgende games. Ik weet niet of ik uitgleed of wat er precies gebeurde," legde hij uit over het moment waarop zijn lichaam hem bijna in de steek liet.

Djokovic' gebeden werden verhoord, want zijn lichaam gaf niet op. Vrijdagavond om 19 uur stapte hij vrolijk en zwaaiend de Court Philippe Chatrier op voor zijn allereerste Olympische finale.

Met een kniebeschermer om, maar zonder verdere tekenen van blessure, begon hij aan de wedstrijd. Nog geen 24 uur eerder klonk hij nog bezorgd, maar nu was alle twijfel verdwenen.

Die eerdere uitspraken hadden de nodige speculaties op gang gebracht, met legitieme vragen over zijn fysieke staat. Maar Djokovic lijkt te gedijen op twijfel. Hoe meer mensen aan hem twijfelen, hoe beter hij presteert. Dat werd duidelijk tijdens de komende twee uur op Roland Garros, waar de Italiaanse Lorenzo Musetti zijn tegenstander was.

In de eerste acht games hielden beide spelers gelijke tred. Het was een duel man tegen man, zonder dat iemand toegaf. Maar aan Djokovic' kant begonnen de tekenen van frustratie zichtbaar te worden.

Hij sloeg met zijn armen en schudde herhaaldelijk zijn hoofd. Maar in plaats van de controle te verliezen, leek hij zich er alleen maar door te versterken. Als een beer die uit zijn winterslaap ontwaakt, opstandig en hongerig.

Lees ok: Alcaraz vriendin

Djokovic lijkt soms zijn frustraties te overdrijven, maar hij doet dit bewust om het momentum in zijn voordeel te veranderen. Aan het eind van de eerste set zette hij deze zelfgecreëerde frustraties om in actie.

Het stadion hield de adem in toen een return van Musetti hoog over het net zweefde. Djokovic had een makkelijke smash, maar miste onverwacht, wat het publiek in verbazing achterliet.

Op een kritiek moment bij 4-4 en 15-30 serveerde Djokovic onder grote druk, maar hij herpakte zich met een krachtige service. Hij won zijn servicegame en brak vervolgens Musetti om de eerste set binnen te halen. Dit was een klassiek voorbeeld van Djokovic' mentale kracht.

In de tweede set, bij een 1-1 stand, kreeg Djokovic een waarschuwing voor tijdsoverschrijding bij zijn tweede service. Dit leidde tot gefluit en boegeroep van het publiek, iets waar hij duidelijk van genoot.

Ondanks deze afleiding wist hij een breakpunt te overleven en bracht hij het publiek in precies de juiste stemming die hij nodig had.

Toen hij vervolgens gebroken werd liep zijn frustratie op, maar ook dit gebruikte hij in zijn voordeel. Met indrukwekkende zelfbeheersing drukte hij op de resetknop en was klaar om weer ten aanval te gaan. Binnen enkele minuten had hij Musetti teruggebroken en won hij vijf games op rij om de wedstrijd te beslissen.

Djokovic is nu 37 jaar en staat voor het eerst in zijn carrière in de Olympische finale. Tranen rolden al over zijn wangen na het winnen van de halve finale. De vraag blijft: wordt hij de grootste aller tijden?

De discussie over wie de beste tennisspeler ooit is - Federer, Nadal of Djokovic - blijft bestaan. Elk van hen heeft indrukwekkende prestaties geleverd, maar Djokovic heeft nu het meeste aantal Grand Slam-titels.

Toch is er één ding dat zijn critici tegen hem hebben kunnen gebruiken: hij heeft nog geen olympisch goud. Federer heeft het niet, maar Nadal wel.

Dit is het laatste wat Djokovic nodig heeft om zijn nalatenschap compleet te maken. Als hij zondag Carlos Alcaraz verslaat, kan hij deze discussie voorgoed sluiten. Het belooft een episch duel te worden. Zet het in je agenda: zondag, Djokovic tegen Alcaraz voor olympisch goud.