Massadonor Jonathan Meijer 'heeft geen spijt' ondanks risico op incest

Op een ochtend in januari 2007 betrad Jonathan Meijer een privékliniek in Nederland om zich als spermadonor te registreren. Wat begon als een altruïstische daad, groeide uit tot een van de meest controversiële donorcarrières ooit.

Meijer, nu 43, beweert 'ongeveer 550 kinderen' over de hele wereld te hebben verwekt, hoewel sommigen, waaronder de makers van de nieuwe Netflix-documentaire The Man With 1,000 Kids, geloven dat dit aantal minstens het dubbele zou kunnen zijn.

In de documentaire beschuldigen vrouwen en koppels Meijer van extreme narcisme en een 'God-complex'. Eén vrouw beweert zelfs dat hij zijn sperma zou hebben gemengd met dat van een andere donor, wat Meijer categorisch ontkent.

"Complete onzin," vertelt hij aan DailyMail in zijn eerste uitgebreide interview sinds de documentaire. "Ik heb niets verkeerd gedaan en ben gewoon verkeerd begrepen. Ik voelde me beloond door anderen te helpen een gezin te stichten."

Ondanks een verbod van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie in 2017, nadat bleek dat hij 102 kinderen in Nederland had verwekt, bleef Meijer doorgaan.

In 2023 verbood een Nederlandse rechtbank hem wereldwijd verdere donaties, nadat de Donorkind Stichting een rechtszaak had aangespannen vanwege het risico op incest. Meijer noemt het vonnis 'belachelijk', aangezien hij al in 2019 gestopt was met doneren.

Meijer, een zelfverklaarde conservatieve christen en vrije geest, werd opgevoed in Den Haag als een van acht kinderen. Hij werkte bijna tien jaar in het onderwijs voordat hij een meer ontspannen levensstijl aannam. Zijn wens om anderen te helpen werd aangewakkerd door een vriend die leed aan onvruchtbaarheid.

Ondanks zijn 'goede bedoelingen', veroorzaakten Meijers acties een web van halfbroers en -zussen over de hele wereld.

Sommige kinderen bevinden zich in schrikbarend nauwe nabijheid van elkaar, wat het risico op consanguiniteit en mogelijke geboortedefecten verhoogt. Drie van zijn kinderen bezochten zelfs dezelfde kinderopvang in Nederland.

Meijer blijft echter onbezorgd: "Mijn donor kinderen kennen mijn identiteit en kunnen me gemakkelijk vinden. Dit risico is overdreven."

Hoewel hij in 2019 stopte met doneren, voelt Meijer zich nu gedwongen om zijn leven opnieuw te richten op zijn eigen toekomst en het stichten van een eigen gezin.

"Ik wil nu echt een traditioneel, natuurlijk leven leiden," zegt hij. Toch blijft het feit dat elk kind dat hij zelf opvoedt, moet leren omgaan met honderden halfbroers en -zussen, een complex gegeven.

Ondanks de controverse blijft Meijer overtuigd van zijn keuzes. "Ik heb nergens spijt van," besluit hij. "Het was een zegen om zoveel mensen gelukkig te maken."