Ik ben altijd al een beetje een chaoot geweest als het op huishouden aankomt. Op mijn 43ste woon ik alleen in een gezellig appartementje in hartje Rotterdam. Mijn creatieve geest vertaalt zich helaas niet naar een opgeruimd huis. Integendeel, mijn woning lijkt vaak meer op een inspirerende puinhoop dan op een toonbeeld van netheid.
Maar goed, we blijven het proberen. Elke zondagochtend, gewapend met een grote kop koffie en mijn favoriete playlist, ga ik de strijd aan met het huishouden. Toch blijft mijn oven altijd een uitdaging. Die arme oven heeft al heel wat pizza's, ovenschotels en mislukte bakexperimenten moeten doorstaan. De aangekoekte resten waren inmiddels bijna een deel van het interieur geworden.
Dus toen ik al scrollend op Instagram een geniaal schoonmaakidee tegenkwam was ik direct geboeid. Een vaatwastablet om je oven schoon te maken? Het klonk te mooi om waar te zijn. Maar in mijn enthousiasme om eindelijk die hardnekkige vlekken te lijf te gaan, negeerde ik alle waarschuwingsbellen in mijn hoofd. Ik had beter moeten woeten.
Vol goede moed en met een tikkeltje overmoed pakte ik een vaatwastablet uit de keuken. Ik bekeek de felgekleurde tablet en dacht bij mezelf: Dit gaat mijn leven veranderen. Met de energie van iemand die denkt het ei van Columbus te hebben gevonden, begon ik mijn vuile oven in te smeren. Het leek zo simpel: gewoon het tablet over het vuil wrijven en laten inwerken. In mijn hoofd zag ik al hoe ik straks trots foto's van mijn blinkend schone oven op Instagram zou posten.
Het verhaal gaat verder onder deze foto (waarop de truck te zien is)
Al snel merkte ik dat er iets niet klopte. Een sterke chemische geur, die deed denken aan een mengsel van chloor en iets ondefinieerbaars, verspreidde zich door mijn kleine keuken. Mijn kat Milo, die normaal gesproken altijd in de buurt is als ik in de keuken bezig ben, maakte zich snel uit de voeten. Dat had mijn eerste waarschuwing moeten zijn.
Terwijl de geur steeds sterker werd begon ik me zorgen te maken. Was dit wel zo'n goed idee geweest? Mijn handen jeukten licht en ik vroeg me af of ik niet beter handschoenen had kunnen aantrekken. Met een groeiend gevoel van onbehagen opende ik de oven om het resultaat te bekijken. Wat ik toen zag...
In plaats van de glanzend schone oven waar ik op had gehoopt staarde ik naar wat alleen maar omschreven kon worden als een chemische puinhoop. Het bleek dat de agressieve stoffen in het vaatwastablet helemaal niet geschikt waren voor het delicate interieur van mijn oven.
Ze hadden niet alleen het vuil aangepakt, maar ook de beschermende coating van mijn oven. Op sommige plekken zag ik zelfs dat het metaal was aangetast, met kleine bubbels en verkleuringen als stille getuigen van mijn misplaatste schoonmaakijver.
Ik realiseerde me dat ik niet alleen mijn trouwe oven had verpest, maar ook mijn gezondheid in gevaar had gebracht. De chemische dampen die ik had ingeademd, konden wel eens schadelijker zijn dan ik in eerste instantie dacht.
Tekst gaat verder onder de foto
De dagen die volgden waren gevuld met pogingen om de schade te beperken. Ik luchtte mijn appartement alsof mijn leven ervan afhing (wat misschien ook wel zo was) en belde in paniek met de klantenservice van de ovenfabrikant. Hun reactie maakte duidelijk dat ik niet de eerste was die zich had laten verleiden door een "te mooi om waar te zijn" schoonmaaktruc.
De reparatiekosten voor mijn oven waren aanzienlijk - zo aanzienlijk dat ik serieus moest overwegen om een compleet nieuwe aan te schaffen. Mijn spaarpotje voor die leuke citytrip naar Berlijn verdampte sneller dan de chemische dampen in mijn keuken.
Maar het ergste was het besef dat ik bijna mijn gezondheid op het spel had gezet voor een "slimme" schoonmaaktruc die ik zonder nadenken van het internet had geplukt.
Niet alles wat je op internet ziet is veilig of effectief, hoe overtuigend het er ook uit mag zien. Ik heb geleerd om altijd de instructies van de fabrikant te volgen en bij twijfel een professional te raadplegen.
Of op zijn minst mijn moeder te bellen voor advies - zij heeft tenslotte jaren ervaring met het opruimen van mijn rommel.
Mijn advies aan iedereen die dit leest: wees voorzichtig met zogenaamde schoonmaakhacks. Soms is de traditionele manier, hoe saai ook, de veiligste en meest effectieve optie. En vergeet niet: je gezondheid en de staat van je apparatuur zijn belangrijker dan een snelle fix of een viral post op sociale media.
Mijn oven en ik hebben nu een veel betere relatie. Hij bakt mijn pizza's nog steeds met liefde, en ik beloof hem dat ik nooit meer zal experimenteren met dubieuze schoonmaaktrucs.
Deze column werd geschreven door Doortje, ze schrijft ieder weekend op Laatste Nieuws over handige tips die soms wel maar vaak ook niet werken op.