Eduard stopt met eten totdat er een oplossing komt voor de uitzetting van kinderen

Eduard Disch (79) zit al 13 dagen voor het gebouw van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Hij is in hongerstaking en protesteert tegen de uitzetting van de naar schatting 300 kinderen van asielzoekers zonder verblijfsvergunning.

"Wat is er precies aan de hand?", word er gevraagd aan meneer Disch, die op een stoeltje voor het gebouw zit.

"Wat er in de hand is, is dat ik een week geleden op het jeugdjournaal een van de kinderen van dit gezin uit Oezbekistan haar verhaal hoorde vertellen dat over een aantal dagen het hele gezin op het vliegtuig gezet zou worden, terug naar Oezbekistan".

"Dus u dacht, ik ga mijn leven op het spel zetten?" Als hem deze vraag gesteld wordt, vindt Eduard echter dat de interviewer de kwestie groter maakt dan het is. "Als je dat onbeperkt doet, wel." Toch geeft hij daarna wel aan tot het uiterste te gaan.

Een voorbijganger noemt het hele tafereel maar "onsmakelijk". Hij vindt het namelijk niet prettig voor andere wandelaars die Eduard langs het gebouw "half dood zien gaan". Andere voorbijgangers zijn positiever. Zo laat iemand weten: "Ik vind het wel goed. Er moet aandacht voor zijn".

Er wordt ook nog gevraagd aan meneer Disch of hij nu werkelijk denkt dat zijn hongerstaking veel zin heeft. Hierop antwoordt hij: "Er is een rechtszaak geweest voor dat gezin uit Oezbekistan, en dat gezin is nu geholpen".

Op social media krijgt Eduard's actie wisselende reacties. Zo schrijft iemand: "Meneer heeft goede bedoelingen, maar heeft helaas geen wereldbeeld meer".

Iemand anders zegt: "Door het jarenlang uitzetten, door middel van allerlei procedures, te traineren hebben deze mensen deze situatie zelf geschapen en zijn nu hun kinderen de dupe. Dit is natuurlijk ook de schuld van de overheid die hun de mogelijkheid heeft gegeven om zo lang en veel te procederen."

Sommigen wensen meneer Disch wel het beste. Iemand laat weten: "Hopelijk houdt hij de hongerstaking vol tot het einde. Succes".