Terwijl de oorlog in Oekraïne voortduurt lijkt de internationale
isolatie van Rusland steeds verder toe te nemen. Toch is er één land in Europa dat zich steeds meer in de richting van Moskou beweegt: Georgië.
Dit kleine land, gelegen tussen Rusland in het noorden en Iran in het zuiden, komt steeds verder af te staan van het Westen, wat zorgen baart over de politieke toekomst van de regio.
Na de Russische invasie van Oekraïne in 2022 zagen veel voormalige bondgenoten van Moskou, waaronder Polen en Hongarije, zich gedwongen om afstand te nemen van het Kremlin.
Zelfs China, een belangrijke economische partner van Rusland, lijkt terughoudender te worden in zijn steun aan
Poetin. Maar Georgië, een land met een strategische ligging in de Kaukasus, begint juist langzaam maar zeker de banden met Rusland aan te halen.
Volgens Newsweek gaan de betrekkingen tussen de Georgische regering en het Westen rap achteruit. De relatie tussen Tbilisi en Moskou wordt daarentegen omschreven als "groeiend", nu de invloed van de Verenigde Staten en de Europese Unie in de regio lijkt af te nemen.
Pro-westerse politici in Georgië waarschuwen dat hun land het doelwit is van een zogenaamde hybride oorlog, waarbij Moskou probeert controle te krijgen over het land zonder directe militaire inmenging.
Eerder dit jaar zorgde de Georgische regering voor grote opschudding door een wetsvoorstel in te dienen dat bepaalde organisaties verplicht om zich te registreren als "agenten van buitenlandse invloeden" als ze meer dan 20% van hun financiering uit het buitenland ontvangen.
Critici noemden het voorstel de "Russische wet", verwijzend naar vergelijkbare maatregelen die het Kremlin hanteert tegen politieke dissidenten.
De straten van Tbilisi stroomden vol met demonstranten die bang waren dat hun land terug dreigt te vallen in een autoritair regime, vergelijkbaar met de dagen van de Sovjet-Unie.
Met de parlementsverkiezingen in Georgië op 26 oktober, zien veel deskundigen deze stembusgang als een cruciaal moment voor de toekomst van het land.
Zal Georgië zich definitief afkeren van het Westen en in de armen van Poetin vallen, of kan de pro-westerse oppositie nog een keer de koers wijzigen? Het blijft afwachten, maar de tekenen wijzen op een zorgelijke verschuiving richting Moskou.