B&B Vol Liefde-Albert laat Joyce terugdenken aan haar opa

64-jarige kasteelheer Albert beleeft onrustige tijden in B&B Vol Liefde. Zijn liefje Joyce heeft besloten om het kasteel te verlaten.

Haar moeder is aan het herstellen van een medische ingreep, en Joyce voelt sterk de behoefte om bij haar te zijn.

In een emotioneel gesprek in de muziekkamer vertelt Joyce aan Albert dat ze terug naar Nederland wil. “Ik wil naar huis,” zegt ze met tranen in haar ogen. Albert, die steeds meer voor Joyce is gaan voelen, begrijpt haar beslissing.

“Je moet naar je moeder,” antwoordt hij begripvol, terwijl hij haar liefdevol omhelst. Toch voelt Joyce zich verscheurd. “Maar ik wil ook heel graag bij jou zijn,” voegt ze eraan toe. Albert verzekert haar dat ze altijd welkom is om terug te keren. De twee delen een innige kus, waarna Joyce de koffers pakt.

Voor de camera legt Joyce uit waarom ze het kasteel verlaat: “Het gaat niet zo goed met mijn moeder. Ze zou eigenlijk al beter moeten zijn na haar ingreep, maar het herstel verloopt traag. Ik wil gewoon bij haar zijn.”

Ook Albert erkent dat haar vertrek verstandig is: “Je kunt niet op twee plekken tegelijk zijn. Als ze hier blijft, is dat niet goed.”

Net wanneer Albert begint te wennen aan het idee om Joyce te moeten missen, besluit ook Alice haar koffers te pakken. “Ik voel sowieso niks voor jou,” deelt ze zonder omwegen mee aan Albert.

Hoewel deze boodschap hard aankomt, haalt Albert opgelucht adem. Want eerlijk gezegd? Hij is een beetje verliefd geworden op zijn ‘puppy’, zoals hij Joyce liefkozend noemt.

Maar net wanneer de rust lijkt terug te keren, verschijnt Sandra onverwachts op het toneel. Ze komt vol goede moed aan bij het kasteel, maar haar timing blijkt allesbehalve perfect.

Albert heeft namelijk net besloten om ook naar Nederland te gaan, naar zijn kinderen, waardoor Sandra alleen achterblijft. Verbaasd vraagt ze: “Hè! Wat is dat nou? Ik kom en jij gaat weg?” Sandra staat perplex, en ook de kijkers van B&B Vol Liefde weten niet wat ze meemaken.

Ondanks de korte ontmoeting onthult Albert aan Sandra dat hij Joyce meer dan leuk vindt, maar hij houdt een slag om de arm: “We zijn volwassen mensen, er kan van alles gebeuren.” Joyce heeft hem in elk geval diep geraakt.

“Albert lijkt niet op mijn vader,” vertelt ze later aan de camera, “maar gek genoeg heeft hij wel iets van mijn opa.” Of dit een compliment is of niet, laten we vooralsnog even in het midden.