Oekraïners worden gekort op hun uitkering

Recentelijk hebben meer dan 500 Oekraïense vluchtelingen hun Vrije Reispassen verloren. Dit is gebeurd na ingrijpende bezuinigingen op sociale welzijnsuitkeringen die eerder dit jaar werden aangekondigd.

De veranderingen zijn een gevolg van een besluit om de uitkeringen voor Oekraïners die in door de staat gefaciliteerde accommodaties, zoals hotels, aanzienlijk te verlagen.

De nieuwe regeling, die in mei werd gepresenteerd, resulteert in een drastische vermindering van de wekelijkse uitkeringen voor Oekraïners.

Mensen die eerder recht hadden op uitkeringen zoals arbeidsongeschiktheid, pensioenen en werkloosheidsuitkeringen, zien hun betalingen nu teruggebracht tot €38,80 per week. Dit heeft niet alleen financiële gevolgen, maar beïnvloedt ook hun mobiliteit.

De Dienst Sociale Bescherming heeft bevestigd dat de Vrije Reispassen niet langer beschikbaar zijn voor 320 Oekraïners die een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvingen, evenals voor 200 personen die eerder recht hadden op een mantelzorgvergoeding.

Deze Vrije Reispassen stelden de houders in staat om gratis gebruik te maken van openbaar vervoer en sommige particuliere bus- en veerdiensten.

Emma Lane Spollen, Nationaal Coördinator van het Oekraïne Civil Society Forum, waarschuwt voor de impact van deze maatregel op de meest kwetsbaren. "Hoe gaan ze hun medische afspraken maken? Hoe komen ze in de stad om hun was te doen?" vroeg ze zich af.

Eerder dit jaar werden Oekraïners die in door de staat beheerde opvangcentra wonen uitgesloten van sociale beschermingsbetalingen, behalve voor Kindergeld en Aanvullende Behoeftenbetalingen, indien van toepassing.

De regering gaf aan dat deze maatregel in lijn was met de betalingscriteria voor andere asielzoekers.

"In gevallen waarin recht op de Vrije Reispas was gebaseerd op het ontvangen van een kwalificerende sociale bescherming, vervalt het recht op de Vrije Reispas zodra iemand niet langer recht heeft op de kwalificerende betaling," aldus een verklaring van de overheid.

Mevrouw Lane Spollen beschrijft de situatie als ernstig isolerend. "Een handicap is een handicap, een mens is een mens. We zouden de reiskaart van een gehandicapte Ierse persoon ook niet afnemen, omdat we weten hoe essentieel die is."